Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη

• Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη(ΜΠΙΖΕΛΙ), ένας υποδοχέας άλφα που ενεργοποιείται από τον πολλαπλασιαστή υπεροξισώματος (PPAR-�) πρόσδεμα που ασκεί αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και νευροπροστατευτική δράση, για τη θεραπεία της νευροφλεγμονής, ειδικά που σχετίζεται με χρόνιο πόνο, γλαύκωμα και διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.
  • Ο μηχανισμός(οι) δράσης του PEA περιλαμβάνει τις επιδράσεις του στον πυρηνικό υποδοχέα PPARa (Gabrielsson et al., 2016).
  • Περιλαμβάνει επίσης μαστοκύτταρα,κανναβινοειδές αισθητήριο νεύρο υποδοχείς κανναβινοειδών τύπου 2 (CB2), κανάλια καλίου ευαίσθητα στο ATP, κανάλια δυναμικού παροδικού υποδοχέα (TRP) και πυρηνικός παράγοντας κάπα Β (NFkB).
  • Μπορεί να επηρεάσει τη σηματοδότηση ενδοκανναβινοειδών δρώντας ως ανταγωνιστικό υπόστρωμα για το ομόλογο ενδοκανναβινοειδές ανανδαμίδιο (Ν-αραχιδονοϋλεθανολαμίνη).
• Η αρχική παρατήρηση έγινε το 1943 από τους Coburn et al.ως μέρος μιας επιδημιολογικής μελέτης που επικεντρώθηκε στον παιδικό ρευματικό πυρετό, η συχνότητα του οποίου ήταν υψηλότερη σε εκείνα τα παιδιά που κατανάλωναν δίαιτα χαμηλή σε αυγά.
  • Αυτοί οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η εμφάνιση μειώθηκε σε παιδιά που τρέφονταν με σκόνη κρόκου αυγού και στη συνέχεια επέδειξαν αντι-αναφυλακτικές ιδιότητες σε ινδικά χοιρίδια με εκχύλισμα λιπιδίων από κρόκο αυγού.
• 1957 Ο Kuehl Jr. και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι κατάφεραν να απομονώσουν έναν κρυσταλλικό αντιφλεγμονώδη παράγοντα από τη σόγια.Απομόνωσαν την ένωση επίσης από ένα κλάσμα φωσφολιπιδίου κρόκου αυγού και από φυστικάλευρο που εκχυλίστηκε με εξάνιο.
  • Η υδρόλυση του PEA οδήγησε σε παλμιτικό οξύ και αιθανολαμίνη και έτσι η ένωση αναγνωρίστηκε ωςN-(2-υδροξυαιθυλ)-παλμιταμίδιο (Kepple Hesselink et al., 2013).

 

Διάγραμμα ροής ημι-συνθετικής παλμιτοϋλαιθανολαμίδης

 

 

 

 

 

 

 

Φάσματα μάζας (ESI-MS: m/z 300(M+H+) και πυρηνικός μαγνητικός συντονισμός (NMR) του PEA

 

 

Food Science & Nutrition DOI 10.1002/fsn3.392

Ασφάλεια μικρονισμένου παλμιτοϋλαιθανολαμιδίου (microPEA): έλλειψη τοξικότητας και γονιδιοτοξικού δυναμικού

 

• Το παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο (PEA) είναι ένα φυσικό αμίδιο λιπαρού οξέος που βρίσκεται σε μια ποικιλία τροφίμων, το οποίο αρχικά εντοπίστηκε στον κρόκο του αυγού.
• MicroPEA καθορισμένου μεγέθους σωματιδίων (0,5–10μm) αξιολογήθηκε για μεταλλαξιογένεση σεSalmonella typhimurium,για κλαστογονικότητα/ανευπλοειδία σε καλλιεργημένα ανθρώπινα λεμφοκύτταρα και για οξεία και υποχρόνια τοξικότητα τρωκτικών στον αρουραίο, σύμφωνα με τα πρότυπα πρωτόκολλα δοκιμών του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την Ορθή Εργαστηριακή Πρακτική (GLP).
• Το PEA δεν προκάλεσε μεταλλάξεις στη βακτηριακή δοκιμασία χρησιμοποιώντας στελέχη TA1535, TA97a, TA98, TA100 και TA102, με ή χωρίς μεταβολική ενεργοποίηση, είτε στην ενσωμάτωση της πλάκας είτε στις μεθόδους προεπώασης υγρού.Ομοίως, το PEA δεν προκάλεσε γονοτοξικές επιδράσεις σε ανθρώπινα κύτταρα που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για 3 ή 24 ώρες χωρίς μεταβολική ενεργοποίηση ή για 3 ώρες με μεταβολική ενεργοποίηση.
• Το PEA βρέθηκε να έχει LD50 μεγαλύτερη από την οριακή δόση των 2000 mg/kg σωματικού βάρους (bw), χρησιμοποιώντας τη διαδικασία οξείας από του στόματος άνω και κάτω του ΟΟΣΑ.Οι δόσεις για τη μελέτη τοξικότητας από το στόμα σε αρουραίους 90 ημερών βασίστηκαν σε αποτελέσματα από την προκαταρκτική μελέτη 14 ημερών, δηλαδή 250, 500 και 1000 mg/kg σωματικού βάρους/ημέρα.
• Το επίπεδο χωρίς επίδραση (NOEL) και στις δύο υποχρόνιες μελέτες ήταν η υψηλότερη δόση που δοκιμάστηκε.

Br J Clin Pharmacol. 2016 Οκτ;82(4):932-42.

Palmitoylethanolamide για τη θεραπεία του πόνου: φαρμακοκινητική, ασφάλεια και αποτελεσματικότητα

• Δεκαέξι κλινικές δοκιμές, έξι αναφορές περιπτώσεων/πιλοτικές μελέτες και μια μετα-ανάλυση του PEA ως αναλγητικού έχουν δημοσιευθεί στη βιβλιογραφία.
  • Για χρόνους θεραπείας έως 49 ημέρες, τα τρέχοντα κλινικά δεδομένα υποστηρίζουν τις σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου (ADRs) σε συχνότητα εμφάνισης

 

• Για θεραπεία που διαρκεί περισσότερες από 60 ημέρες, ο αριθμός των ασθενών είναι ανεπαρκής για να αποκλειστεί συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών μικρότερη από 1/100.
• Οι έξι δημοσιευμένες τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές είναι ποικίλης ποιότητας.Η παρουσίαση δεδομένων χωρίς πληροφορίες σχετικά με τη διασπορά δεδομένων και η μη αναφορά δεδομένων σε χρόνους διαφορετικούς από την τελική μέτρηση ήταν μεταξύ των ζητημάτων που εντοπίστηκαν.
• Περαιτέρω, δεν υπάρχουν κλινικές συγκρίσεις μεταξύ μη μικρονισμένων και μικρονισμένων σκευασμάτων PEA, και έτσι λείπουν επί του παρόντος στοιχεία για την υπεροχή του ενός σκευάσματος έναντι του άλλου.
• Ωστόσο, τα διαθέσιμα κλινικά δεδομένα υποστηρίζουν τον ισχυρισμό ότι το PEA έχει αναλγητικές δράσεις και παρακινούν περαιτέρω μελέτη αυτής της ένωσης, ιδιαίτερα σε σχέση με τις συγκρίσεις κεφαλής με κεφαλή μη μικρονισμένων σκευασμάτων PEA και συγκρίσεις με τις επί του παρόντος προτεινόμενες θεραπείες.

Κλινικά στοιχεία

• ΕιδικόςΤρόφιμα για ιατρικούς σκοπούς, στοΘεραπείαof Χρόνιος Πόνος
• Το μικρονισμένο παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο μειώνει τηνσυμπτώματαof νευροπαθητικός πόνοςσε διαβητικούς ασθενείς
• Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη, a ουδέτερο, in νεύρο συμπίεση σύνδρομα: αποτελεσματικότητα και ασφάλεια in ισχιακός πόνος και καρπιαίου σωλήνα σύνδρομο
• Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη in Ινομυαλγία: Αποτελέσματα από Υποψήφιος και Αναδρομικός Παρατηρητικός Σπουδές
• Υπερμικρονισμένο παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο: ένα αποτελεσματικόεπικουρική θεραπείαΓιαΠάρκινσον

ασθένεια.

• Χρόνιος λεκανικός πόνος, ποιότητα of ΖΩΗ και σεξουαλικός υγεία of γυναίκες αντιμετωπίζεται με παλμιτοϋλαιθανολαμίδη και α- λιποϊκό οξύ
• Τυχαιοποιημένη κλινικός δίκη: ο αναλγητικό ιδιότητες of διαίτης συμπλήρωσημε παλμιτοϋλαιθανολαμίδη και πολυδατίνη σεΕυερεθιστο εντερο σύνδρομο.
• Συν-υπερμικρονισμένο Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη/Λουτεολίνη in ο Θεραπεία of Εγκεφαλικός Ισχαιμία: από Τρωκτικό to

Ανδρας

• Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη, a Φυσικός Αμφιβληστροειδοπροστατευτικό: Του Θεωρούμενος Συνάφεια Για ο Θεραπείαof Γλαυκώμακαι Διαβητικός Αμφιβληστροειδοπάθεια
• Ν-παλμιτοϋλαιθανολαμίνη και Ν-ακετυλαιθανολαμίνη είναι αποτελεσματικός in αστεατωτική έκζεμα: Αποτελέσματα of μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη μελέτη σε 60 ασθενείς

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πόνος. 19(2):11-24 Φεβρουαρίου 2016.

Η παλμιτοϋλαιθανολαμίδη, μια ειδική τροφή για ιατρικούς σκοπούς, στη θεραπεία του χρόνιου πόνου: Μετα-ανάλυση συγκεντρωτικών δεδομένων.

 

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Ένας αυξανόμενος όγκος στοιχείων υποδηλώνει ότι η νευροφλεγμονή, η οποία χαρακτηρίζεται από διήθηση ανοσοκυττάρων, ενεργοποίηση ιστιοκυττάρων και γλοιακών κυττάρων και παραγωγή φλεγμονωδών μεσολαβητών στο περιφερικό και κεντρικό νευρικό σύστημα, έχει σημαντικό ρόλο στην πρόκληση και διατήρηση της χρόνιας πόνος.Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι νέες θεραπευτικές ευκαιρίες για τον χρόνιο πόνο μπορεί να βασίζονται σε αντιφλεγμονώδεις και προκαταρκτικούς μεσολαβητές που δρουν στα κύτταρα του ανοσοποιητικού, ιδιαίτερα στα μαστοκύτταρα και τα γλοιακά κύτταρα, για να μετριάσουν ή να καταργήσουν τη νευροφλεγμονή.

Μεταξύ των αντιφλεγμονωδών και των λιπιδικών μεσολαβητών που προωθούν την επίλυση, η παλμιτοϋλαιθανολαμίδη (PEA) έχει αναφερθεί ότι μειώνει τη ρύθμιση της ενεργοποίησης των μαστοκυττάρων και ότι ελέγχει τη συμπεριφορά των γλοιακών κυττάρων.

• ΣΚΟΠΟΣ:Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να πραγματοποιηθεί μια συγκεντρωτική μετα-ανάλυση για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της μικρονισμένης και υπερμικρονοποιημένης παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA) στην ένταση του πόνου σε ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο ή/και νευροπαθητικό πόνο.
• ΜΕΛΕΤΗΣΧΕΔΙΟ:Συγκεντρωτική ανάλυση δεδομένων που αποτελείται από διπλές τυφλές, ελεγχόμενες και ανοιχτές κλινικές δοκιμές.
• ΜΕΘΟΔΟΙ:Επιλέχθηκαν διπλές τυφλές, ελεγχόμενες και ανοιχτές κλινικές δοκιμές, συμβουλευόμενοι τις βάσεις δεδομένων PubMed, Google Scholar και Cochrane, καθώς και τα πρακτικά των συναντήσεων νευροεπιστήμης.Για την αναζήτηση χρησιμοποιήθηκαν οι όροι χρόνιος πόνος, νευροπαθητικός πόνος και μικρονισμένο και υπερμικρονισμένο PEA.Τα κριτήρια επιλογής περιελάμβαναν τη διαθεσιμότητα ακατέργαστων δεδομένων και τη συγκρισιμότητα μεταξύ των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση και την αξιολόγηση της έντασης του πόνου.Τα ακατέργαστα δεδομένα που ελήφθησαν από τους συγγραφείς συγκεντρώθηκαν σε μία βάση δεδομένων και αναλύθηκαν με το Γενικευμένο Γραμμικό Μικτό Μοντέλο.Οι αλλαγές στον πόνο με την πάροδο του χρόνου, που μετρήθηκαν με συγκρίσιμα εργαλεία, αξιολογήθηκαν επίσης με γραμμική παλινδρόμηση post-hoc ανάλυση και την εκτίμηση Kaplan-Meier.Δώδεκα μελέτες συμπεριλήφθηκαν στη συγκεντρωτική μετα-ανάλυση, 3 από τις οποίες ήταν διπλές τυφλές δοκιμές που συνέκριναν δραστικές συγκρίσεις έναντι εικονικού φαρμάκου, 2 ήταν δοκιμές ανοιχτής ετικέτας έναντι τυπικών θεραπειών και 7 ήταν δοκιμές ανοιχτής ετικέτας χωρίς σύγκριση.
• ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το PEA προκαλεί μια προοδευτική μείωση της έντασης του πόνου σημαντικά υψηλότερη από τον έλεγχο.Το μέγεθος της μείωσης ισούται

1,04 μονάδες κάθε 2 εβδομάδες με διακύμανση απόκρισης 35% που εξηγείται από το γραμμικό μοντέλο.Αντίθετα, στον πόνο της ομάδας ελέγχου, η ένταση μείωσης ισούται με 0,20 βαθμούς κάθε 2 εβδομάδες με μόνο το 1% της συνολικής διακύμανσης να εξηγείται από την παλινδρόμηση.Ο εκτιμητής Kaplan-Meier έδειξε βαθμολογία πόνου = 3 στο 81% των ασθενών που έλαβαν PEA σε σύγκριση με μόνο 40,9% στους ασθενείς ελέγχου την 60η ημέρα της θεραπείας.Οι επιδράσεις του PEA ήταν ανεξάρτητες από την ηλικία ή το φύλο του ασθενούς και δεν σχετίζονται με τον τύπο του χρόνιου πόνου.

• ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ:Αξίζει να σημειωθεί ότι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με το PEA δεν καταγράφηκαν και/ή αναφέρθηκαν σε καμία από τις μελέτες.
• ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν ότι το PEA μπορεί να αντιπροσωπεύει μια συναρπαστική, νέα θεραπευτική στρατηγική για τη διαχείριση του χρόνιου και νευροπαθητικού πόνου

σχετίζεται με νευροφλεγμονή.

Pain Res Treat. 2014; 2014: 849623.

Η μικρονισμένη παλμιτοϋλαιθανολαμίδη μειώνει τα συμπτώματα του νευροπαθητικού πόνου σε διαβητικούς ασθενείς.

• Η παρούσα μελέτη αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα του

Θεραπεία μικρονισμένης παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA-m) για τη μείωση των επώδυνων συμπτωμάτων που παρουσιάζουν οι διαβητικοί ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια.

• Το PEA-m χορηγήθηκε (300 mg δύο φορές την ημέρα) σε 30 διαβητικούς ασθενείς

πάσχει από επώδυνη διαβητική νευροπάθεια.

• Πριν από την έναρξη της θεραπείας, μετά από 30 και 60 ημέρες αξιολογήθηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: επώδυνα συμπτώματα διαβητικής περιφερικής νευροπάθειας χρησιμοποιώντας το όργανο Michigan Neuropathy Screening.Ένταση των συμπτωμάτων χαρακτηριστικών του διαβητικού νευροπαθητικού πόνου με βάση τη συνολική βαθμολογία συμπτωμάτων.και την ένταση των διαφορετικών υποκατηγοριών νευροπαθητικού πόνου από την Απογραφή Συμπτωμάτων Νευροπαθητικού Πόνου.Πραγματοποιήθηκαν επίσης αιματολογικές και χημικές εξετάσεις αίματος για την αξιολόγηση του μεταβολικού ελέγχου και της ασφάλειας.
• Η στατιστική ανάλυση (ANOVA) έδειξε μια εξαιρετικά σημαντική μείωση στη σοβαρότητα του πόνου (P < 0,0001) και των σχετικών συμπτωμάτων (P < 0,0001) που αξιολογήθηκαν με το όργανο προσυμπτωματικού ελέγχου νευροπάθειας του Michigan, τη συνολική βαθμολογία συμπτωμάτων και την καταγραφή συμπτωμάτων νευροπαθητικού πόνου.
• Οι αιματολογικές αναλύσεις και οι αναλύσεις ούρων δεν αποκάλυψαν αλλαγές που να σχετίζονται με τη θεραπεία με PEA-m και δεν αναφέρθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
• Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το PEA-m θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια πολλά υποσχόμενη και καλά ανεκτή νέα θεραπεία για τη συμπτωματολογία που βιώνουν οι διαβητικοί ασθενείς που πάσχουν από περιφερική νευροπάθεια.

J Pain Res. 23 Οκτωβρίου 2015, 8:729-34.

Παλμιτοϋλαιθανολαμίδη, ένα ουδέτερο, σε σύνδρομα συμπίεσης νεύρων: αποτελεσματικότητα και ασφάλεια στον ισχιακό πόνο και στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα.

 

 

• Εδώ περιγράφουμε τα αποτελέσματα όλων των κλινικών δοκιμών που αξιολογούν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του PEA σε σύνδρομα συμπίεσης νεύρων: ισχιακός πόνος και πόνος λόγω συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα και εξετάζουμε προκλινικά στοιχεία σε μοντέλα πρόσκρουσης νεύρων.
  • Συνολικά, έχουν δημοσιευθεί οκτώ κλινικές δοκιμές σε τέτοια σύνδρομα παγίδευσης και 1.366 ασθενείς έχουν συμπεριληφθεί σε αυτές τις δοκιμές.
  • Σε μια βασική, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή σε 636 ασθενείς με ισχιακό πόνο, ο αριθμός που χρειαζόταν για θεραπεία για να επιτευχθεί μείωση του πόνου κατά 50% σε σύγκριση με την αρχική τιμή ήταν 1,5 μετά από 3 εβδομάδες θεραπείας.
  • Το PEA αποδείχθηκε αποτελεσματικό και ασφαλές σε σύνδρομα συμπίεσης νεύρων, δεν έχουν περιγραφεί αλληλεπιδράσεις φαρμάκων ή ενοχλητικές παρενέργειες.
  • Το PEA θα πρέπει να θεωρείται ως μια νέα και ασφαλής θεραπευτική επιλογή για τα σύνδρομα συμπίεσης νεύρων.
    • Δεδομένου ότι το συχνά συνταγογραφούμενο συν αναλγητικό πρεγκαμπαλίνη έχει αποδειχθεί

να είναι αναποτελεσματικό στον ισχιακό πόνο σε μια διπλή τυφλή δοκιμή εμπλουτισμού.

• Οι γιατροί δεν γνωρίζουν πάντα το PEA ως σχετική και ασφαλή εναλλακτική λύση στα οπιοειδή και τα συναναλγητικά στη θεραπεία του νευροπαθητικού πόνου.

 

 

Το NNT της ΠΕΑ θα φτάσει το 50%

μείωση του πόνου

 

PEA, παλμιτοϋλαιθανολαμίδη;VAS, οπτική αναλογική κλίμακα.NNT, αριθμός που απαιτείται για θεραπεία

Πόνος Θερ. 2015 Dec;4(2):169-78.

Palmitoylethanolamide in Fibromyalgia: Αποτελέσματα από Προοπτικές και Αναδρομικές Μελέτες Παρατήρησης.

 

(ντουλοξετίνη + πρεγκαμπαλίνη)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μείωση του αριθμού των θετικών σημείων προσφοράς

 

 

 

Μείωση της έντασης του πόνου με μέτρηση VAS.

Στόχοι φαρμάκων της διαταραχής νευρώνων του ΚΝΣ. 21 Μαρτίου 2017.

Υπερμικρονισμένη παλμιτοϋλαιθανολαμίδη: μια αποτελεσματική επικουρική θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ:Η νόσος του Πάρκινσον (PD) αποτελεί αντικείμενο έντονων προσπαθειών για την ανάπτυξη στρατηγικών που επιβραδύνουν ή σταματούν την εξέλιξη της νόσου και την αναπηρία.Ουσιαστικά στοιχεία δείχνουν έναν εξέχοντα ρόλο της νευροφλεγμονής στον υποκείμενο ντοπαμινεργικό κυτταρικό θάνατο.Το υπερμικρονισμένο παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο (um-PEA) είναι γνωστό για την ικανότητά του να προάγει την επίλυση της νευροφλεγμονής και να ασκεί νευροπροστασία.Αυτή η μελέτη σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του um-PEA ως επικουρικής θεραπείας σε ασθενείς με προχωρημένη PD.

ΜΕΘΟΔΟΙ:Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 30 ασθενείς με PD που έλαβαν λεβοντόπα.Το ερωτηματολόγιο αναθεώρησης Movement Disorder Society/Unified Parkinson's Disease Rating Scale (MDS-UPDRS) χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση κινητικών και μη συμπτωμάτων.Πραγματοποιήθηκαν κλινικές αξιολογήσεις πριν και μετά την προσθήκη um-PEA (600 mg).Η συνολική βαθμολογία του ερωτηματολογίου MDS-UPDRS για τα μέρη I, II, III και IV αναλύθηκε χρησιμοποιώντας το Γενικευμένο Γραμμικό Μικτό Μοντέλο, ακολουθούμενο από τη δοκιμή υπογεγραμμένης κατάταξης Wilcoxon για την αξιολόγηση της διαφοράς της μέσης βαθμολογίας κάθε στοιχείου μεταξύ της βασικής γραμμής και του τέλους του um-PEA θεραπεία.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Η προσθήκη um-PEA σε ασθενείς με PD που έλαβαν θεραπεία με λεβοντόπα προκάλεσε σημαντική και προοδευτική μείωση στη συνολική βαθμολογία MDS-UPDRS (μέρη I, II, III και IV).Για κάθε στοιχείο, η μέση διαφορά βαθμολογίας μεταξύ της βασικής γραμμής και του τέλους της θεραπείας με um-PEA έδειξε σημαντική μείωση στα περισσότερα μη κινητικά και κινητικά συμπτώματα.Ο αριθμός των ασθενών με συμπτώματα στη βάση μειώθηκε μετά από ένα χρόνο θεραπείας με um-PEA.Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν ανέφερε παρενέργειες που οφείλονται στην προσθήκη um-PEA.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Το um-PEA επιβράδυνε την εξέλιξη της νόσου και την αναπηρία σε ασθενείς με PD, υποδηλώνοντας ότι το um-PEA μπορεί να είναι μια αποτελεσματική επικουρική θεραπεία για την PD.

Minerva Ginecol. 2015 Οκτ;67(5):413-9.

Χρόνιος πυελικός πόνος, ποιότητα ζωής και σεξουαλική υγεία γυναικών που έλαβαν θεραπεία με παλμιτοϋλαιθανολαμίδη και α-λιποϊκό οξύ.

• Ο στόχος αυτής της εργασίας ήταν να αξιολογήσει τις επιπτώσεις της συσχέτισης

μεταξύ παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA) και α-λιποϊκού οξέος (LA) στην ποιότητα ζωής (QoL) και τη σεξουαλική λειτουργία σε γυναίκες που επηρεάζονται από πυελικό πόνο που σχετίζεται με την ενδομητρίωση.

• Πενήντα έξι γυναίκες αποτελούσαν την ομάδα μελέτης και έλαβαν PEA 300 mg και LA 300 mg δύο φορές την ημέρα.
• Για τον προσδιορισμό του πυελικού πόνου που σχετίζεται με την ενδομητρίωση, χρησιμοποιήθηκε η οπτική αναλογική κλίμακα (VAS).Το Short Form-36 (SF-36), το Female Sexual Function Index (FSFI) και το Female Sexual Distress Scale (FSDS) χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής, της σεξουαλικής λειτουργίας και της σεξουαλικής δυσφορίας, αντίστοιχα.Η μελέτη περιελάμβανε τρεις παρακολουθήσεις στους 3, 6 και 9 μήνες.
• Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στον πόνο, την ποιότητα ζωής και τη σεξουαλική λειτουργία στον 3ο μήνα παρακολούθησης (P=NS).Μέχρι τον 6ο και τον 9ο μήνα, τα συμπτώματα πόνου (P<0,001) και όλες οι κατηγορίες της ποιότητας ζωής (P<0,001) βελτιώθηκαν.Οι βαθμολογίες FSFI και FSDS δεν άλλαξαν στον 3ο μήνα παρακολούθησης (P=ns).Αντίθετα, στον 3ο και 9ο μήνα παρακολούθησης βελτιώθηκαν σε σχέση με την αρχική τιμή (P<0,001).
• Η προοδευτική μείωση του συνδρόμου πόνου που αναφέρθηκε από τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της σεξουαλικής ζωής των γυναικών σε PEA και LA.

Arch Ital Urol Androl. 2017 31 Μαρτίου 89 (1): 17-21.

Η αποτελεσματικότητα μιας συσχέτισης παλμιτοϋλαιθανολαμίδης και άλφα-λιποϊκού οξέος σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου: Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή.

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ:Η χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS) είναι μια σύνθετη κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από αβέβαιη αιτιολογία και από περιορισμένη ανταπόκριση στη θεραπεία.Ο ορισμός της CP/CPPS περιλαμβάνει τον ουρογεννητικό πόνο με ή χωρίς συμπτώματα ούρησης απουσία ουροπαθογόνων βακτηρίων, όπως ανιχνεύονται με τυπικές μικροβιολογικές μεθόδους, ή άλλη αναγνωρίσιμη αιτία, όπως κακοήθεια.Η αποτελεσματικότητα διαφόρων ιατρικών θεραπειών έχει αξιολογηθεί σε κλινικές μελέτες, αλλά τα στοιχεία λείπουν ή είναι αντικρουόμενα.Συγκρίναμε το Serenoa Repens στη μονοθεραπεία έναντι της παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA) σε συνδυασμό με αλφαλιποϊκό οξύ (ALA) και αξιολογήσαμε την αποτελεσματικότητα αυτών των θεραπειών σε ασθενείς με CP/CPPS.
• ΜΕΘΟΔΟΙ:Πραγματοποιήσαμε μια τυχαιοποιημένη, μονή-τυφλή δοκιμή.44 ασθενείς που διαγνώστηκαν με CP/CPPS (μέση ηλικία

41,32 ± 1,686 έτη) κατανεμήθηκαν τυχαία σε θεραπεία με Palmitoylethanolamide 300 mg συν 300 mg Alpha-lipoic acid (Peanase®) ή Serenoa Repens στα 320 mg.Τρία ερωτηματολόγια (NIH-CPSI, IPSS και IIEF5) χορηγήθηκαν στην έναρξη και μετά από 12 εβδομάδες θεραπείας σε κάθε ομάδα.

• ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Η θεραπεία 12 εβδομάδων με Peanase βελτίωσε σημαντικά τη βαθμολογία IPSS σε σύγκριση με την ίδια περίοδο θεραπείας με Serenoa Repens και μείωσε σημαντικά τη βαθμολογία NIH-CPSI.Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στις διάφορες υποβαθμίσεις NIH-CPSI.Ωστόσο, η ίδια αντιμετώπιση δεν οδήγησε σε σημαντική βελτίωση της βαθμολογίας IIEF5.Και οι δύο θεραπείες δεν προκάλεσαν ανεπιθύμητες ενέργειες.
• ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα παρόντα αποτελέσματα τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητα μιας συσχέτισης Palmitoylethanolamide (PEA) και Alpha-lipoic acid (ALA) που χορηγήθηκε για 12 εβδομάδες για τη θεραπεία ασθενών με CP/CPPS, σε σύγκριση με τη μονοθεραπεία Serenoa Repens.

Aliment Pharmacol Ther. 6 Φεβρουαρίου 2017.

Τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή: οι αναλγητικές ιδιότητες τουδιαίτης συμπλήρωση

με παλμιτοϋλαιθανολαμίδη και πολυδατίνη στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

 

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ:Η εντερική ανοσολογική ενεργοποίηση εμπλέκεται στην παθοφυσιολογία του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (IBS).Ενώ οι περισσότερες διατροφικές προσεγγίσεις στο IBS περιλαμβάνουν αποφυγή τροφής, υπάρχουν λιγότερες ενδείξεις για συμπληρώματα διατροφής.Η παλμιθοϋλαιθανολαμίδη, δομικά σχετιζόμενη με το ενδοκανναβινοειδές ανανδαμίδιο, και η πολυδατίνη είναι διαιτητικές ενώσεις που δρουν συνεργικά για τη μείωση της ενεργοποίησης των μαστοκυττάρων.
• ΣΚΟΠΟΣ:Για την αξιολόγηση της επίδρασης στον αριθμό των μαστοκυττάρων και της αποτελεσματικότητας της παλμιθοϋλαιθανολαμίδης/πολυδατίνης σε ασθενείς με IBS.
• ΜΕΘΟΔΟΙ:Πραγματοποιήσαμε μια πιλοτική, 12 εβδομάδων, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική μελέτη που αξιολογούσε την επίδραση της παλμιθοϋλαιθανολαμίδης/πολυδατίνης 200 mg/20 mg ή εικονικού φαρμάκου bd στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος χαμηλού βαθμού, το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και τα συμπτώματα σε ασθενείς με IBS .Τα δείγματα βιοψίας, που ελήφθησαν κατά την επίσκεψη διαλογής και στο τέλος της μελέτης, αναλύθηκαν με ανοσοϊστοχημεία, ανοσοδοκιμασία συνδεδεμένη με ένζυμα, υγρή χρωματογραφία και στύπωμα Western.
• ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Συνολικά 54 ασθενείς με IBS και 12 υγιείς μάρτυρες εγγράφηκαν από πέντε ευρωπαϊκά κέντρα.Σε σύγκριση με τους ελέγχους, οι ασθενείς με IBS εμφάνισαν υψηλότερο αριθμό μαστοκυττάρων του βλεννογόνου (3,2 ± 1,3 έναντι 5,3 ± 2,7%,

Ρ = 0,013), μειωμένο αμίδιο λιπαρού οξέος ελαιολαιθανολαμίδιο (12,7 ± 9,8 έναντι 45,8 ± 55,6 pmol/mg, P = 0,002) και αυξημένη έκφραση του υποδοχέα κανναβινοειδών 2 (0,7 ± 0,1 έναντι 1,0, ± 1,0, ± 1,0).Η θεραπεία δεν τροποποίησε σημαντικά το βιολογικό προφίλ IBS, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού των μαστοκυττάρων.Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η παλμιθοϋλαιθανολαμίδη/πολυδατίνη βελτίωσε σημαντικά τη σοβαρότητα του κοιλιακού πόνου (P <0,05).

• ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:Η έντονη επίδραση του συμπληρώματος διατροφής παλμιθοϋλαιθανολαμίδη/πολυδατίνη στον κοιλιακό άλγος σε ασθενείς με IBS υποδηλώνει ότι αυτή είναι μια πολλά υποσχόμενη φυσική προσέγγιση για τη διαχείριση του πόνου σε αυτή την πάθηση.Πλέον απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διευκρινιστεί ο μηχανισμός δράσης της παλμιθοϋλαιθανολαμίδης/πολυδατίνης στο IBS.αριθμός ClinicalTrials.gov,NCT01370720.

Transl Stroke Res. 2016 Φεβ; 7(1):54-69.

Συν-υπερμικρονισμένη παλμιτοϋλαιθανολαμίδη/λουτεολίνη στη θεραπεία της εγκεφαλικής ισχαιμίας: από το τρωκτικό στον άνθρωπο.

 

 

 

Στους ασθενείς χορηγήθηκε Glialia® για περίοδο 60 ημερών.

Οι τιμές του δείκτη Barthel ήταν 26,6 ± 1,69, 48,3 ± 1,91 και 60,5 ± 1,95 στο T0 (242

ασθενείς), T30 (229 ασθενείς) και T60 (218

ασθενείς), αντίστοιχα.

Υπήρξε σημαντική διαφορά στη βελτίωση μεταξύ Τ0 και Τ30 (***p< 0,0001) και μεταξύ T0 και T60 (###p< 0,0001).Επιπλέον, υπήρξε μια πολύ σημαντική διαφορά επίσης μεταξύ T30 και T60 (p< 0,0001).

Οι γυναίκες ασθενείς εμφάνισαν χαμηλότερες βαθμολογίες από τους άνδρες και η αναπηρία ήταν χειρότερη στους εσωτερικούς ασθενείς

Drug Des Devel Ther. 2016 Sep 27; 10:3133-3141.

Ρεζολβίνες και αλιαμίδια: λιπιδικά αυτοακοειδή στην οφθαλμολογία – τι υπόσχεση έχουν;

• Τα Resolvins (Rvs) είναι μια νέα κατηγορίαενδογενή μόρια που προέρχονται από λιπίδια(αυτοκοειδή) με ισχυρές ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες, οι οποίες ρυθμίζουν τη φάση διαχωρισμού μιας ενεργού ανοσολογικής απόκρισης.
  • Αυτοί οι ρυθμιστικοί παράγοντες παράγονται τοπικά, επηρεάζοντας τη λειτουργία των κυττάρων ή/και των ιστών, οι οποίοι παράγονται κατόπιν ζήτησης και στη συνέχεια μεταβολίζονται στα ίδια κύτταρα και/ή ιστούς.
  • Η αυτοακοειδής φαρμακολογία, που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1970, τα αυτακοειδή φάρμακα είναι είτε οι ίδιες οι σωματικές ενώσεις είτε οι πρόδρομοι ή άλλα παράγωγά τους, κατά προτίμηση με βάση την απλή χημεία, όπως η 5-υδροξυτρυπτοφάνη, ένας πρόδρομος της σεροτονίνης.
  • Η βασική λειτουργία των αυτακοειδών που ανήκουν σε αυτές τις κατηγορίες είναι να αναστέλλουν υπερενεργοποιημένους καταρράκτες του ανοσοποιητικού συστήματος και έτσι να λειτουργούν σαν σήμα «σταματήματος» στις φλεγμονώδεις διεργασίες που διαφορετικά γίνονται παθολογικές.
    • Το 1993, η βραβευμένη με Νόμπελ Rita Levi-Montalcini (1909–2012) επινόησε τον όρο «αλιαμίδια» για τέτοιες ενώσεις, ενώ εργαζόταν για τον ανασταλτικό και ρυθμιστικό ρόλο της παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA) σε υπερδραστήρια μαστοκύτταρα.
    • Η έννοια των αλιαμιδίων προήλθε από το ακρωνύμιοALIA: αυτοκοειδής τοπική φλεγμονή ανταγωνιστής.
    • Ο όρος βρήκε τον δρόμο του στον τομέα τουN-αυτακοειδή ακετυλοαιθανολαμίδια, όπως το PEA, αν και το «αλιαμίδιο» ορίστηκε από τον Levi-Montalcini ως έννοια δοχείων για όλους τους μεσολαβητές που αναστέλλουν και ρυθμίζουν τα λιπίδια.Αυτό θα περιλαμβάνει επίσης τα Rv, τις προστατευτικές ουσίες και τις μαρεσίνες.
    • Τα Rvs είναι μεταβολίτες των πολυακόρεστων ω-3 λιπαρών οξέων: εικοσαπεντανοϊκό οξύ (EPA), εικοσιδυαεξανοϊκό οξύ (DHA) και εικοσιπενταενοϊκό οξύ (DPA).
      • Οι μεταβολίτες του EPA ονομάζονται E Rvs (RvEs), εκείνοι του DHA ονομάζονται D Rvs (RvDs) και εκείνοι του DPA ονομάζονται Rvs D

(RvDsn-3DPA) και Rvs T (RvTs).

• Οι προτεκτίνες και οι μαρεσίνες προέρχονται από το ω-3 λιπαρό οξύ DHA.

J Ophthalmol. 2015;2015:430596.

Η παλμιτοϋλαιθανολαμίδη, ένα φυσικό αμφιβληστροειδοπροστατευτικό: η πιθανή σημασία του για τη θεραπεία του γλαυκώματος και της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.

 

Η αμφιβληστροειδοπάθεια αποτελεί απειλή για την όραση και το γλαύκωμα και ο διαβήτης είναι οι κύριες αιτίες για τη βλάβη των κυττάρων του αμφιβληστροειδούς.Πρόσφατες γνώσεις επεσήμαναν μια κοινή παθογενετική οδό και για τις δύο διαταραχές, που βασίζεται στη χρόνια φλεγμονή.

Το PEA έχει αξιολογηθεί για γλαύκωμα, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και ραγοειδίτιδα, παθολογικές καταστάσεις που βασίζονται σε χρόνια φλεγμονή, αναπνευστικές διαταραχές και διάφορα σύνδρομα πόνου σε διάφορες κλινικές δοκιμές από τη δεκαετία του '70 του 20ού αιώνα.

Το PEA έχει δοκιμαστεί σε τουλάχιστον 9 διπλές τυφλές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο μελέτες, μεταξύ των οποίων δύο μελέτες αφορούσαν το γλαύκωμα, και βρέθηκε ότι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό έως και 1,8 g/ημέρα, με εξαιρετική ανεκτικότητα.Ως εκ τούτου, η PEA έχει μια υπόσχεση για τη θεραπεία ορισμένων αμφιβληστροειδοπαθειών.

Το PEA διατίθεται ως συμπλήρωμα διατροφής (PeaPure) και ως διαιτητική τροφή για ιατρικούς σκοπούς στην Ιταλία (Normast, PeaVera και Visimast).

Αυτά τα προϊόντα έχουν κοινοποιηθεί στην Ιταλία για τη διατροφική υποστήριξη στο γλαύκωμα και τη νευροφλεγμονή.Συζητάμε το PEA ως μια υποτιθέμενη αντιφλεγμονώδη και αμφιβληστροειδοπροστατευτική ένωση στη θεραπεία αμφιβληστροειδοπαθειών, ειδικά που σχετίζονται με το γλαύκωμα και τον διαβήτη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Διαφορετικοί μοριακοί στόχοι PEA.PPAR: υποδοχέας ενεργοποιημένος από πολλαπλασιαστή υπεροξισωμάτων.GPR-55: 119-ορφανοί συζευγμένοι υποδοχείς G-πρωτεΐνης.CCL: συνδετήρας χημειοκίνης.COX: κυκλοοξυγενάση;iNOS: επαγώγιμη συνθάση νιτρικού οξειδίου.TRPV: υποοικογένεια κατιόντων καναλιών παροδικού υποδοχέα δυναμικού V;IL: ιντερλευκίνη;Kv1.5,4.3: κλειστά κανάλια τάσης καλίου.Toll-4 R: υποδοχέας που μοιάζει με διόδια.

Clin Interv Γήρανση. 2014 17 Ιουλίου 9:1163-9.

Η Ν-παλμιτοϋλαιθανολαμίνη και η Ν-ακετυλαιθανολαμίνη είναι αποτελεσματικές στο αστεατωτικό έκζεμα: αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης, διπλής-τυφλής, ελεγχόμενης μελέτης σε 60 ασθενείς.

 

 

 

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ:Το αστεατωτικό έκζεμα (AE) χαρακτηρίζεται από κνησμό, ξηρό, τραχύ και απολέπιση του δέρματος.Οι θεραπείες για την ΑΕ είναι κυρίως μαλακτικά, που συνήθως περιέχουν ουρία, γαλακτικό οξύ ή γαλακτικό άλας.Η Ν-παλμιτοϋλαιθανολαμίνη (PEA) και η Ν-ακετυλαιθανολαμίνη (AEA) είναι αμφότερα ενδογενή λιπίδια που χρησιμοποιούνται ως νέα θεραπευτικά εργαλεία στη θεραπεία πολλών δερματικών παθήσεων.Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να συγκρίνει ένα μαλακτικό PEA/AEA με ένα παραδοσιακό μαλακτικό στη θεραπεία της ΑΕ.
• ΜΕΘΟΔΟΙ:Μια μονοκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, συγκριτική δοκιμή διεξήχθη σε 60 ασθενείς με ΑΕ για να αξιολογηθεί και να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα των δύο μαλακτικών.Το επίπεδο ξηρότητας δέρματος μεταξύ των υποκειμένων κυμαινόταν από ήπιο έως μέτριο.Η λειτουργία του δερματικού φραγμού των υποκειμένων και το τρέχον κατώφλι αντίληψης δοκιμάστηκαν για 28 ημέρες με κλινική βαθμολόγηση και τεχνολογία βιομηχανικής.
• ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, αν και ορισμένες πτυχές βελτιώθηκαν και στις δύο ομάδες, η ομάδα που χρησιμοποιούσε το μαλακτικό που περιέχει PEA/AEA παρουσίασε καλύτερη αλλαγή στην χωρητικότητα της επιφάνειας του δέρματος.Ωστόσο, το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν η ικανότητα του μαλακτικού PEA/AEA να αυξάνει το κατώφλι αντίληψης ρεύματος 5 Hz σε κανονικό επίπεδο μετά από 7 ημέρες, με σημαντική διαφορά μεταξύ των τιμών κατά την έναρξη και μετά από 14 ημέρες.Ένα τρέχον κατώφλι αντίληψης των 5 Hz συσχετίστηκε θετικά και σημαντικά με την ενυδάτωση της επιφάνειας του δέρματος και συσχετίστηκε αρνητικά με την διαεπιδερμική απώλεια νερού στην ομάδα μαλακτικών PEA/AEA.
• ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Σε σύγκριση με τα παραδοσιακά μαλακτικά, η τακτική εφαρμογή ενός τοπικού μαλακτικού PEA/AEA θα μπορούσε να βελτιώσει ταυτόχρονα τις παθητικές και ενεργητικές λειτουργίες του δέρματος.

 

 

Αλλαγές στην ενυδάτωση της επιφάνειας του δέρματος σε διάστημα 28 ημερών

 

 

Σε σύγκριση με το παραδοσιακό μαλακτικό, το μαλακτικό PEA/AEA θα μπορούσε ταυτόχρονα να ελέγχει τόσο τις «παθητικές» και τις «ενεργητικές» λειτουργίες του δέρματος, συμπεριλαμβανομένης της αναγέννησης του δέρματος και της αποκατάστασης των λιπιδικών ελασμάτων, της αίσθησης του δέρματος και της ικανότητας του ανοσοποιητικού.

 

Πώς λειτουργεί το PEA

• Ο μηχανισμός(οι) δράσης τουΠΕΑ εμπλέκονταιτις επιπτώσεις της στην πυρηνικήαισθητήριο νεύροPPARα(Gabrielsson et al., 2016).
• Περιλαμβάνει επίσης μαστοκύτταρα, κανναβινοειδήαισθητήριο νεύροτύπος 2 (CB2)-αρέσεικανναβινοειδέςυποδοχείς,ATP-ευαίσθητα κανάλια καλίου, παροδικάαισθητήριο νεύροδυνητικά κανάλια (TRP) και πυρηνικάπαράγονταςκάπα Β (NFkB).
• Μπορείεπηρεάζουνσηματοδότηση ενδοκανναβινοειδών ενεργώντας ως ανταγωνιστικήυπόστρωμα γιατο ενδοκανναβινοειδές ομόλογο ανανδαμίδιο (Ν-αραχιδονοϋλεθανολαμίνη).
• Άξονας εντέρου-εγκεφάλου: Ο ρόλος των λιπιδίων στο τη ρύθμιση της φλεγμονής, του πόνου και του ΚΝΣ ασθένειες.

 

 

 

 

 

Curr Med Chem. 2017 Φεβ

16.

Άξονας εντέρου-εγκεφάλου: Ο ρόλος των λιπιδίων στη ρύθμιση της φλεγμονής, του πόνου και των παθήσεων του ΚΝΣ.

 

 

 

 

 

 

• Το ανθρώπινο έντερο είναι ένα σύνθετο αναερόβιο περιβάλλον με μια μεγάλη, ποικιλόμορφη και δυναμική εντερική μικροχλωρίδα, που αντιπροσωπεύεται από περισσότερους από 100 τρισεκατομμύρια μικροοργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 1000 διαφορετικών ειδών.
• Η ανακάλυψη ότι μια διαφορετική μικροβιακή σύνθεση μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά και τη γνωστική λειτουργία, και με τη σειρά του το νευρικό σύστημα μπορεί να επηρεάσει έμμεσα τη σύνθεση της εντερικής μικροχλωρίδας, έχει συμβάλει σημαντικά στην καθιέρωση της ευρέως αποδεκτής έννοιας του άξονα εντέρου-εγκεφάλου.

 

• Αυτή η υπόθεση υποστηρίζεται από πολλά στοιχεία που δείχνουν αμοιβαίους μηχανισμούς, οι οποίοι περιλαμβάνουν το ασαφές νεύρο, το ανοσοποιητικό σύστημα, τη διαμόρφωση του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (HPA) και τα βακτήρια που προέρχονται

μεταβολίτες.

 

• Πολλές μελέτες έχουν επικεντρωθεί στην οριοθέτηση του ρόλου αυτού του άξονα στην υγεία και τις ασθένειες, που κυμαίνονται από διαταραχές που σχετίζονται με το στρες όπως η κατάθλιψη, το άγχος και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) έως νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός, και νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως το Πάρκινσον. Νόσος, Νόσος Αλτσχάιμερ κ.λπ.

 

• Με βάση αυτό το υπόβαθρο και λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της μεταβολής της συμβιωτικής κατάστασης μεταξύ ξενιστή και μικροχλωρίδας, αυτή η ανασκόπηση εστιάζει στο ρόλο και τη συμμετοχή βιοδραστικών λιπιδίων, όπως η οικογένεια Ν-ακυλαιθανολαμίνης (NAE) της οποίας τα κύρια μέλη είναι η Ν-αραχιδονοϋλεθανολαμίνη (AEA), παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο (PEA) και ελαιοαιθανολαμίδιο (OEA) και λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας (SCFAs), όπως το βουτυρικό, που ανήκουν σε μια μεγάλη ομάδα βιοδραστικών λιπιδίων ικανών να ρυθμίζουν τις περιφερειακές και κεντρικές παθολογικές διεργασίες.

 

• Είναι καλά τεκμηριωμένος ο αποτελεσματικός τους ρόλος στη φλεγμονή, τον οξύ και χρόνιο πόνο, την παχυσαρκία και τις ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος.Έχει αποδειχθεί μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ αυτών των λιπιδίων και της μικροχλωρίδας του εντέρου μέσω διαφορετικών μηχανισμών.Πράγματι, η συστηματική χορήγηση συγκεκριμένων βακτηρίων μπορεί να μειώσει τον κοιλιακό πόνο μέσω της συμμετοχής του υποδοχέα κανναβινοειδών 1 σε αρουραίους.Από την άλλη πλευρά, το PEA μειώνει τους δείκτες φλεγμονής σε ένα μοντέλο ποντικού φλεγμονώδους νόσου του εντέρου (IBD) και το βουτυρικό, που παράγεται από τη μικροχλωρίδα του εντέρου, είναι αποτελεσματικό στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και στα ζωικά μοντέλα IBD.

 

• Σε αυτήν την ανασκόπηση, υπογραμμίζουμε τη σχέση μεταξύ της φλεγμονής, του πόνου, της μικροχλωρίδας και των διαφορετικών λιπιδίων, εστιάζοντας στην πιθανή εμπλοκή των NAE και των SCFA στον άξονα εντέρου-εγκεφάλου και στο ρόλο τους σε ασθένειες του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Επιδράσεις της παλμιτοϋλαιθανολαμίδης (PEA) στην ενεργοποίηση του άξονα Akt/mTOR/p70S6K και στην έκφραση του HIF-1α σε κολίτιδα που προκαλείται από DSS και σε ελκώδη κολίτιδα

 

 

 

PLoS One.2016;11(5): e0156198.

 

 

Η παλμιτοϋλαιθανολαμίδη (PEA) αναστέλλει την αγγειογένεση που σχετίζεται με την κολίτιδα σε ποντίκια.(Α) Η επαγόμενη από το DSS κολίτιδα προκάλεσε σημαντική αύξηση της περιεκτικότητας σε Hb στον βλεννογόνο του παχέος εντέρου.αυτό το αποτέλεσμα παρέμεινε παρουσία του ανταγωνιστή PPARγ (GW9662) ενώ ακυρώθηκε από τον ανταγωνιστή PPARa (MK866).(Β) Ανοσοϊστοχημικές εικόνες που δείχνουν την έκφραση του CD31 σε βλεννογόνο του παχέος εντέρου σε ποντίκια χωρίς θεραπεία (πλαίσιο 1), βλεννογόνο του παχέος εντέρου σε ποντίκια που υποβλήθηκαν σε αγωγή με DSS (πλαίσιο 2), βλεννογόνο του παχέος εντέρου ποντικών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με DSS παρουσία PEA (10 mg/Kg) μόνο του (πίνακας 3), PEA (10 mg/Kg) συν MK866 10 mg/Kg (πίνακας 4) και PEA (10 mg/Kg) συν GW9662 1 mg/Kg (πίνακας 5).Μεγέθυνση 20Χ;ράβδος κλίμακας: 100μm.Το γράφημα συνοψίζει τη σχετική ποσοτικοποίηση της έκφρασης CD31 (%) σε βλεννογόνο του παχέος εντέρου ποντικών στις ίδιες πειραματικές ομάδες, δείχνοντας τη μείωση της έκφρασης CD31 σε κολιτικούς ποντικούς μετά τη χορήγηση PEA, εκτός από την ομάδα που έλαβε επίσης θεραπεία με τον ανταγωνιστή του PPARa.

(Γ) Η απελευθέρωση VEGF είχε ως αποτέλεσμα αύξηση σε ποντίκια που υποβλήθηκαν σε αγωγή με DSS και μειώθηκε σημαντικά με θεραπεία PEA με τρόπο εξαρτώμενο από τον PPARa.(Δ) Ανάλυση στυπώματος Western και

σχετική πυκνομετρική ανάλυση (αυθαίρετες μονάδες κανονικοποιημένες στην έκφραση της πρωτεΐνης β-ακτίνης της οικιακής φροντίδας) της έκφρασης του υποδοχέα VEGF (VEGF-R), που δείχνει παρόμοια αποτελέσματα με την απελευθέρωση VEGF.Τα αποτελέσματα εκφράζονται ως μέσος όρος±SD.*p<0,05, **p<0,01 και ***p<0,001 έναντι ποντικών που έλαβαν DSS

PLoS One.2016;11(5): e0156198.

Sci Rep. 2017 Μαρ 23, 7(1):375.

Η παλμιτοϋλαιθανολαμίδη επάγει αλλαγές μικρογλοίας που σχετίζονται με αυξημένη μετανάστευση και φαγοκυτταρική δραστηριότητα: εμπλοκή του υποδοχέα CB2.

 

• Το ενδογενές αμίδιο λιπαρού οξέος παλμιτοϋλαιθανολαμίδιο (PEA) έχει αποδειχθεί ότι ασκεί αντιφλεγμονώδεις δράσεις κυρίως μέσω της αναστολής της απελευθέρωσης προφλεγμονωδών μορίων από μαστοκύτταρα, μονοκύτταρα και μακροφάγα.Η έμμεση ενεργοποίηση του συστήματος ενδοκανναβινοειδών (eCB) είναι μεταξύ των πολλών μηχανισμών δράσης που έχουν προταθεί για να υποστηρίξουν τις διαφορετικές επιδράσεις του PEA in vivo.
• Σε αυτή τη μελέτη, χρησιμοποιήσαμε καλλιεργημένα μικρογλοία αρουραίου και ανθρώπινα μακροφάγα για να αξιολογήσουμε εάν το PEA επηρεάζει τη σηματοδότηση eCB.
• Το PEA βρέθηκε ότι αυξάνει την έκφραση του CB2 mRNA και της πρωτεΐνης μέσω της ενεργοποίησης του υποδοχέα-α που ενεργοποιείται από τον πολλαπλασιαστή υπεροξισώματος (PPAR-α).
  • Αυτός ο νέος μηχανισμός γονιδιακής ρύθμισης αποδείχθηκε μέσω: (i)

φαρμακολογικός χειρισμός PPAR-α, (ii) σίγαση mRNA του PPAR-α,

(iii) ανοσοκαταβύθιση χρωματίνης.

• Επιπλέον, η έκθεση στο PEA προκάλεσε μορφολογικές αλλαγές που σχετίζονται με έναν αντιδραστικό μικρογλοιακό φαινότυπο, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης φαγοκυττάρωσης και της μεταναστευτικής δραστηριότητας.
• Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν έμμεση ρύθμιση της μικρογλοιακής έκφρασης CB2R ως έναν νέο πιθανό μηχανισμό που βασίζεται στις επιδράσεις του PEA.Το PEA μπορεί να διερευνηθεί ως χρήσιμο εργαλείο για την πρόληψη/θεραπεία των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη νευροφλεγμονή σε διαταραχές του ΚΝΣ.

 

 

 

 

 

 

 

 

Μοντέλο μεταβολισμού 2-AG και πιθανή συμβολή του στον μετεγχειρητικό πόνο.Ένζυμα που μεσολαβούν στο μεταβολισμό του 2-AG.Ο μεταβολισμός του 2-AG λαμβάνει χώρα κυρίως μέσω της υδρόλυσης από τη μονοακυλογλυκερολική λιπάση (MAGL), δίνοντας αραχιδονικό οξύ, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε εικοσανοειδή από τα ένζυμα COX και LOX.Επιπλέον, το 2-AG μπορεί να μεταβολιστεί σε εστέρες γλυκερίνης προσταγλανδίνης (PG-Gs) από την COX-2 και σε εστέρες γλυκερίνης υδροϋπεροξυεικοσατετραενοϊκού οξέος (HETE-Gs) από ένζυμα LOX.

 

 

Πόνος. 2015 Feb;156(2):341-7.

Pharmacol Res Perspect. 27 Φεβρουαρίου 2017, 5(2):e00300.

Η αντιφλεγμονώδης ένωση παλμιτοϋλαιθανολαμίδη αναστέλλει την παραγωγή προσταγλανδίνης και υδροξυεικοσατετραενοϊκού οξέος από μια κυτταρική σειρά μακροφάγων.

 

Επίδραση του PEA στα επίπεδα (A) PGD2.(Β) PGE2;(Γ) 11‐HETE;(Δ) 15‐HETE;(Ε) 9‐HODE και (F) 13‐HODE in

LPS + IFNγ-επεξεργασμένα κύτταρα RAW264.7.

Κύτταρα (2,5 × 105 ανά φρεάτιο) προστέθηκαν σε πλάκες έξι φρεατίων με LPS (0,1μg/mL καλά) και INFγ (100 U/mL) και καλλιεργήθηκε στους 37°C για 24 ώρες.PEA (3μmol/L, Ρ3;ή 10μmol/L, P10) ή όχημα προστέθηκαν είτε στην αρχή αυτής της περιόδου καλλιέργειας (“24 ώρες”) είτε για 30 λεπτά μετά το LPS + INFγ φάση επώασης («30 λεπτά»).

οP Οι τιμές ήταν από γραμμικά μοντέλα μόνο για κύρια εφέ (τρεις πρώτες σειρές,ti = συνιστώσα χρόνου, με 30 λεπτά ως τιμή αναφοράς) ή για ένα μοντέλο που περιλαμβάνει αλληλεπιδράσεις (δύο κάτω σειρές), που υπολογίζεται χρησιμοποιώνταςt‐κατανομές που προσδιορίζονται με bootstrap με δειγματοληψία αντικατάστασης (10.000 επαναλήψεις) των δεδομένων υπό τη μηδενική υπόθεση.Οι πιθανές και οι πιθανές ακραίες τιμές, με σημαία σε γραφήματα Boxplot (Tukey), εμφανίζονται ως τρίγωνα και κόκκινα τετράγωνα, αντίστοιχα.Οι πιθανές ακραίες τιμές συμπεριλήφθηκαν στις στατιστικές αναλύσεις, ενώ οι πιθανές ακραίες τιμές εξαιρέθηκαν.Οι ράβδοι αντιπροσωπεύουν τις μέσες τιμές μετά τον αποκλεισμό της πιθανής ακραίας τιμής (n = 11–12).Για το 11‐HETE, τοP Οι τιμές για ολόκληρο το σύνολο δεδομένων (δηλαδή συμπεριλαμβανομένου του πιθανού ακραίου σημείου) ήταν:ti0,87;Ρ3, 0,86;P10, 0,0020;ti × P3, 0,83;ti x P10, 0,93.

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΑΡΑΚΙΟΥ

 

• Το PEA είναι επί του παρόντος διαθέσιμο παγκοσμίως με τη μορφή συμπληρωμάτων διατροφής, ιατρικών τροφίμων ή/και θρεπτικών ουσιών σε διαφορετικές συνθέσεις, με και χωρίς έκδοχα (Hesselink and Kopsky, 2015).
• Το PEA κυκλοφορεί επί του παρόντος για κτηνιατρική χρήση (δερματικές παθήσεις, Redonyl™, που κατασκευάζεται από την Innovet) και ως θρεπτικό για τον άνθρωπο (Normast™ και Pelvilen™, που κατασκευάζεται από την Epitech· PeaPure™, που κατασκευάζεται από την JP Russel Science Ltd.) σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Ιταλία, Ισπανία και Ολλανδία) (Gabrielsson et al., 2016).
• Είναι επίσης συστατικό μιας κρέμας (Physiogel AI™, που κατασκευάζεται από την Stiefel) που διατίθεται στο εμπόριο για ξηρό δέρμα (Gabrielsson et al., 2016).
• Το Ultramicronized PEA έχει καταχωρηθεί ως τρόφιμο για ειδικούς σκοπούς από το Υπουργείο Υγείας της Ιταλίας και δεν φέρει ετικέτα για χρήση σε νευροπαθητικό πόνο (Andersen et al., 2015).
• Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) δεν έχει προηγουμένως επανεξετάσει την ασφάλεια του PEA.Δεν υπάρχουν κανονισμοί στις ΗΠΑ που να επιτρέπουν τη χρήση του PEA ως πρόσθετο τροφίμων ή ως ουσία GRAS.

 

 

FDA για τα ιατρικά τρόφιμα

• Στις ΗΠΑ, τα ιατρικά τρόφιμα αποτελούν ειδική κατηγορία προϊόντων που ελέγχεται από τον FDA.

• Στην Ευρώπη, μια παρόμοια κατηγορία που ονομάζεται «Τρόφιμα για Ειδικούς Ιατρικούς Σκοπούς» (FSMPs) καλύπτεται από την οδηγία για τα τρόφιμα για ειδικές διατροφικές χρήσεις και ρυθμίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC).
• Το 1988 η FDA έκανε βήματα για να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της κατηγορίας των ιατρικών τροφίμων απονέμοντας τα προϊόντα ως ορφανά φάρμακα.
  • Αυτές οι κανονιστικές αλλαγές μειώνουν το κόστος και τον χρόνο που συνδέονται με την κυκλοφορία ιατρικών τροφίμων στην αγορά, καθώς προηγουμένως τα ιατρικά τρόφιμα αντιμετωπίζονταν ως φαρμακευτικά φάρμακα.
  • Τα ιατρικά τρόφιμα δεν απαιτείται να υποβληθούν σε έλεγχο πριν από την αγορά ή έγκριση από τον FDA.Επιπλέον, εξαιρούνται από τις απαιτήσεις επισήμανσης για ισχυρισμούς υγείας και ισχυρισμούς περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά σύμφωνα με τον νόμο περί επισήμανσης και εκπαίδευσης για τη διατροφή του 1990.
    • Σε αντίθεση με τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία απαγορεύεται να κάνουν ισχυρισμούς ασθενειών και προορίζονται για υγιή άτομα, τα ιατρικά τρόφιμα προορίζονται για συγκεκριμένους πληθυσμούς ασθενειών.
    • Οι ισχυρισμοί για ασθένειες πρέπει να υποστηρίζονται από έγκυρα επιστημονικά στοιχεία που τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς για επιτυχή διατροφική διαχείριση της νόσου.
    • Όλα τα συστατικά πρέπει να είναι εγκεκριμένα πρόσθετα τροφίμων ή να ταξινομούνται ως GRAS.

 

FDA για τα ιατρικά τρόφιμα

 

• Η FDA των ΗΠΑ ορίζει τα ιατρικά τρόφιμα ως μια κατηγορία ουσιών που προορίζονται για την κλινική διατροφική διαχείριση μιας συγκεκριμένης πάθησης ή ασθένειας.Τα συγκεκριμένα κριτήρια που είναι απαραίτητα για τη λήψη αυτής της ονομασίας FDA περιλαμβάνουν ότι το προϊόν πρέπει να είναι:
  • Μια ειδικά διαμορφωμένη τροφή για από του στόματος ή εντερική κατάποση.
  • Για την κλινική διατροφική διαχείριση μιας συγκεκριμένης ιατρικής διαταραχής, ασθένειας ή ανώμαλης κατάστασης για την οποία υπάρχουν διακριτές διατροφικές απαιτήσεις.
  • Φτιαγμένο με γενικά αναγνωρισμένα ως ασφαλή συστατικά (GRAS).
  • Σε συμμόρφωση με τους κανονισμούς του FDA που αφορούν την επισήμανση, τους ισχυρισμούς προϊόντων και

βιομηχανοποίηση.

• Ως θεραπευτική κατηγορία, η ιατρική τροφή διαφέρει τόσο από τα φάρμακα όσο και από τα συμπληρώματα.
  • Οι ετικέτες πρέπει να περιλαμβάνουν τη φράση «να χρησιμοποιούνται υπό ιατρική επίβλεψη», καθώς τα ιατρικά τρόφιμα παράγονται με αυστηρές πρακτικές παραγωγής και διατηρούν υψηλά πρότυπα επισήμανσης.

Είναι τα ιατρικά τρόφιμα η επόμενη μεγάλη τάση για τα συσκευασμένα τρόφιμα;

• Οι ευκαιρίες στον τομέα των ιατρικών τροφίμων αυξάνονται.η αγορά εκτιμάται ότι αξίζει 15 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα μεοΤείχοςΔρόμος Εφημερίδα.
• Μεγάλες εταιρείες τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των Nestle και Hormel, πραγματοποιούν επενδύσεις σε Ε&Α και σειρές προϊόντων για να καλύψουν ιατρικές και διατροφικές ανάγκες.
  • Η Nestle παρουσίασε αΠροϋπολογισμός 500 εκατομμυρίων δολαρίων για την υποστήριξη της έρευνας για τα ιατρικά τρόφιμα έως το 2021.
  • Όσον αφορά τις προκλήσεις, η σωστή εφαρμογή της επιστήμης και η απόκτηση εμπιστοσύνης στο επάγγελμα της υγειονομικής περίθαλψης θα φαινόταν καθοριστικής σημασίας
    • Οι κατασκευαστές συστατικών θα πρέπει να συμβαδίζουν με την έρευνα στην ιατρική επιστήμη και πιθανώς να συνδέονται με ερευνητικά πανεπιστήμια για να εμπλακούν, είτε για να υποστηρίξουν την έρευνα είτε για να αποκτήσουν βασικές γνώσεις.

Ειδικά παραδείγματα ιατρικών τροφίμων που διατίθενται στο εμπόριο και οι ισχυριζόμενες χρήσεις τους

• Αξόνα (καπρυλικό τριγλυκερίδιο) –Η ασθένεια Αλτσχάϊμερ[5]
  • Banatrol Plus (νιφάδες μπανάνας/Bimuno, γαλακτο-ολιγοσακχαρίτης -διάρροια[6]
  • Deplin (l-methylfolate) –κατάθλιψη[7]
  • Fosteum (γενιστεΐνη αγλυκόνη/κιτρικός ψευδάργυρος διςγλυκινικός/χοληκαλσιφερόλη)

–οστεοπενία καιοστεοπόρωση[8]

• Limbrel (φλαβοκοξείδιο) –οστεοαρθρίτιδα[9]
• Metanx (L-μεθυλοφολικό ασβέστιο/πυριδοξάλη 5′-φωσφορική/μεθυλοκοβαλαμίνη) –διαβητική νευροπάθεια[10]
• Θεραμίνη (l-αργινίνη, 5-htp, ιστιδίνη, l-γλουταμίνη) -μυαλγία[11]