طبق داستان، خلبانان بریتانیایی در جنگ جهانی دوم مربای زغال اخته خوردند تا دید در شب خود را بهبود بخشند.خب داستان خوبیه…
وقتی نوبت به ارزیابی مکملهای غذایی میرسد، چالش این است که هنگام بررسی مهآمیز مطالعات متناقض، تحقیقات شلخته، تبلیغات بیش از حد غیرتمند و مقررات سست دولتی، شفافیت پیدا کنیم.عصاره زغال اخته و پسر عموی اروپایی آن زغال اخته، نمونه ای از این موارد است.
با یک افسانه قانع کننده شروع می شود.طبق داستان، خلبانان بریتانیایی از زغال اخته برای سرنگونی جنگنده های آلمانی در طول جنگ جهانی دوم استفاده کردند.آنها آنها را از اسلحه خود شلیک نکردند.آنها را خوردند.به شکل مربا.گفته می شود که این امر دید در شب آنها را بهبود بخشیده و آنها را در مبارزات سگی موفق تر کرده است.با این حال، هیچ مدرکی مبنی بر بهبود بینایی آنها و یا خوردن مربای زغال اخته وجود ندارد.یک روایت دیگر این است که این شایعه توسط ارتش منتشر شد تا تمرکز آلمان ها را از این واقعیت که انگلیسی ها در حال آزمایش تجهیزات راداری در هواپیماهای خود هستند منحرف کند.یک احتمال جالب، اما این نیز فاقد شواهد است.در برخی از نسخه های داستان، موفقیت خلبانان به خوردن هویج نسبت داده می شد.
در حالی که عادات غذایی خلبانان جنگ جهانی دوم قابل بحث است، فواید احتمالی زغال اخته برای چشم علاقه محققان را برانگیخت.این به این دلیل است که این توت ها دارای تاریخچه فولکلور برای درمان بیماری هایی از مشکلات گردش خون گرفته تا اسهال و زخم هستند.و مزایای احتمالی منطقی وجود دارد، زیرا زغال اخته و زغال اخته سرشار از آنتوسیانین هستند، رنگدانه هایی که مسئول رنگ آنها هستند.آنتوسیانین ها دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند و قادر به خنثی کردن رادیکال های آزاد بدنام هستند که به عنوان یک محصول جانبی متابولیسم طبیعی تولید می شوند و مشکوک به اینکه در ایجاد جرقه بیماری های مختلف نقش دارند.
زغال اخته و زغال اخته دارای محتوای آنتوسیانین مشابهی هستند و بیشترین غلظت آن در پوست یافت می شود.با این حال، هیچ چیز خاصی در مورد زغال اخته وجود ندارد.برخی از ارقام زغال اخته در واقع اثر آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به زغال اخته دارند، اما این هیچ اهمیت عملی ندارد.
دو گروه تحقیقاتی، یکی در آزمایشگاه تحقیقاتی هوافضای نیروی دریایی در فلوریدا و دیگری در دانشگاه تلآویو تصمیم گرفتند که ببینند آیا علم واقعی پشت افسانه خلبانان بریتانیایی که قدرت بینایی خود را با مربای زغال اخته تقویت میکنند، وجود دارد یا خیر.در هر دو مورد، به مردان جوان دارونما داده شد، یا عصارههایی که حاوی 40 میلیگرم آنتوسیانین بود، مقداری که میتوان به طور منطقی از توتها در رژیم غذایی مصرف کرد.آزمایشهای مختلفی برای اندازهگیری حدت بینایی در شب انجام شد و در هر دو مورد، نتیجه این بود که هیچ بهبودی در دید در شب مشاهده نشد.
عصاره های زغال اخته و زغال اخته نیز به عنوان مکمل های غذایی برای کمک به کاهش خطر دژنراسیون ماکولا، وضعیت غیرقابل برگشتی که زمانی رخ می دهد که ماکولا، بخش مرکزی شبکیه، بدتر می شود، تبلیغ می شود.شبکیه بافتی در پشت چشم است که نور را تشخیص می دهد.در تئوری، بر اساس آزمایشات آزمایشگاهی، آنتی اکسیدان ها می توانند محافظت کنند.هنگامی که سلول های شبکیه در معرض پراکسید هیدروژن، یک اکسیدان قوی قرار می گیرند، وقتی در عصاره آنتوسیانین زغال اخته حمام می شوند، آسیب کمتری متحمل می شوند.با این حال، سالهای نوری با این نتیجهگیری فاصله دارد که مکملهای آنتوسیانین رژیمی میتوانند به دژنراسیون ماکولا کمک کنند.هیچ کارآزمایی بالینی اثرات مکمل های آنتوسیانین را بر دژنراسیون ماکولا بررسی نکرده است، به طوری که در حال حاضر هیچ مبنایی برای توصیه عصاره توت برای هر مشکل چشمی وجود ندارد.
فواید احتمالی عصاره زغال اخته و زغال اخته به بینایی محدود نمی شود.آنتوسیانین ها در بسیاری از میوه ها و سبزیجات یافت می شوند و این احتمال را افزایش می دهد که ممکن است یکی از دلایلی باشد که مصرف فراوان محصولات گیاهی به سلامت کمک می کند.در واقع، برخی از مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده اند که مصرف غذاهای غنی از آنتوسیانین مانند زغال اخته با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است.با این حال، چنین ارتباطی نمی تواند ثابت کند که توت ها محافظت می کنند زیرا افرادی که مقدار زیادی توت می خورند ممکن است سبک زندگی بسیار متفاوتی با افرادی که این کار را نمی کنند داشته باشند.
به منظور ایجاد یک رابطه علت و معلولی، یک مطالعه مداخله ای مورد نیاز است که در آن آزمودنی ها زغال اخته مصرف می کنند و نشانگرهای مختلف برای سلامتی پایش شوند.مطالعه ای که توسط محققان کالج کینگ در لندن انجام شد، با بررسی اثرات مصرف زغال اخته بر سلامت عروق، این کار را انجام داد.از گروه کوچکی از داوطلبان سالم خواسته شد که روزانه یک نوشیدنی ساخته شده با 11 گرم پودر زغال اخته وحشی، تقریباً معادل 100 گرم زغال اخته وحشی تازه، مصرف کنند.فشار خون به طور منظم کنترل می شد، همانطور که "اتساع با واسطه جریان (FMD)" شریان های بازوی افراد مورد بررسی قرار گرفت.این معیاری است که نشان می دهد چگونه شریان ها با افزایش جریان خون گشاد می شوند و پیش بینی کننده خطر بیماری قلبی است.پس از یک ماه بهبود قابل توجهی در FMD و همچنین کاهش فشار خون سیستولیک مشاهده شد.جالب است، اما شواهدی از کاهش واقعی بیماری قلبی نیست.مشابه، اگر چه زمانی که ترکیبی از آنتوسیانین خالص، معادل مقدار موجود در نوشیدنی (160 میلی گرم) مصرف شد، اثرات تا حدودی کاهش یافت.به نظر می رسد که زغال اخته دارای ترکیبات مفید دیگری به جز آنتوسیانین ها نیز می باشد.
گنجاندن زغال اخته در رژیم غذایی کار خوبی است، اما هر کسی که ادعا می کند عصاره آن می تواند بینایی را بهبود بخشد، با عینک های رز رنگی نگاه می کند.
جو شوارک مدیر دفتر علم و جامعه دانشگاه مک گیل (mcgill.ca/oss) است.او هر یکشنبه از ساعت 3 تا 4 بعد از ظهر در رادیو CJAD 800 صبح مجری برنامه دکتر جو است.
Postmedia خرسند است که یک تجربه نظر جدید را برای شما به ارمغان بیاورد.ما متعهد به حفظ یک انجمن زنده اما مدنی برای بحث هستیم و همه خوانندگان را تشویق می کنیم که نظرات خود را در مورد مقالات ما به اشتراک بگذارند.نظرات ممکن است قبل از نمایش در سایت تا یک ساعت برای تعدیل طول بکشد.از شما می خواهیم که نظرات خود را مرتبط و محترمانه نگه دارید.برای اطلاعات بیشتر از دستورالعمل های انجمن ما دیدن کنید.
زمان ارسال: ژوئیه-02-2019